ένα αρνάκι...δύο αρνάκια..τρία αρνάκια...

Ένα ωραιότατο Σαββατοκύριακο με αμυγδαλίτιδα και αντιβίωση

αλλά και πολύ χουχούλιασμα, φίλους, αναμμένο τζάκι, πίτσες, και ποδόσφαιρο-λόγω εθνικής- αντί μπιρίμπας...

Μια άθλια ταινία Κυριακή βράδυ στο σινεμά.

Μην πας να δεις το "lions for lamps". θα βαρεθείς τη ζωή σου ακούγωντας μια έκθεση ιδεών για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό (απίστευτη φλυαρία και απο τις δυο πλευρές ...και απο μια ενδιάμεση), για την τέχνη της πολιτικής και του marketing, το "αμερικάνικο όνειρο" και τον προβληματισμό του στυλ "τι θα γίνω όταν μεγαλώσω εγώ που είμαι νέος και πολλά υποσχόμενος φοιτητής αλλά έπεσα στη λούμπα της κρεπάλης και δεν πατάω σε μάθημα..."

Ερμηνείες ασήμαντες , καθώς δεν πείθει ούτε ο Τομ, ούτε η Μεριλ, ούτε ο Ρομπερτ...

(καλά παιδιά..αλλά άμα πάσχει το σενάριο...) Το μόνο που σου μένει από τους τρεις είναι ότι όλοι τους μεγάλωσαν!

Το δε τέλος είναι τόσο απότομο που νομίζεις ότι είναι άλλο ένα αμερικάνικο αστείο.

Καλύτερα λοιπόν κάτσε σπίτι και μέτρα αρνάκια ή λιονταράκια για να κοιμηθείς...

γατες με μνημη ψαριου

Αφιερωμα στις "γατες" με μνημη ψαριου...

1.Μην αγνοεις το παρελθον γιατι θα σπασεις ξανα τα μουτρα σου και δε θα σου φτανουν οι επτα ζωες που εκλεψες εις βαρος ολων των αλλων ζωντανων.

2.Μην προσπερνας απο κεκτημενη ταχυτητα γεγονοτα που σου φαινονται ασημαντα, γιατι καποια στιγμη θα καταλαβεις πως τα γνωριζες αλλα ετρεχες τοσο που τα αφησες πισω σου...να υπαρχουν (και φυσικα δεν ηταν ασημαντα)

3.Το ψαρι ειναι ψαρι... και μεσα απο τη γυαλα της περιορισμενης ζωης του σε βλεπει-αν σε βλεπει- παραμορφωμενη...

4.Το ψαρι δεν εχει την αισθηση του κορεσμου ή της πεινας ...οσο το ταϊζεις τρωει...Αν δεν το ταϊσεις δεν θα φαει...

5.Το ψαρι βρωμαει απο την ουρα (ασχετο)

ο "και καλά(ς) "

Ανθρωποκριτική τόμος 1. κεφαλαιο 1. παραγραφος 1.
Πριν καποια "χρονακια" στη σχολη υπηρχε ενας συμφοιτητης για τον οποιο φτιαχτηκε ο ορος " και καλά(ς)".Ο τυπος που βρισκοταν παντου, ειχε αποψη για τα παντα, απαξιωνε το καθετι, περπατουσε με "αερα" και στυλακι "φοραω το σακακι μαζι με την κρεμαστρα", γελουσε παντα δυνατα,και η αγαπημενη του εκφραση ηταν " και καλα!".
Σημερα στην κατηγορια αυτη ανηκει ενα αλλο προσωπο ο οποιος θα επρεπε να παρει το χρισμα του προεδρου.
Πενηνταρης,που στη δεκαετια του 80 οντας στα εικοσι-κατι του εκανε λεφτα απο επιχειρησεις, εμενε σε ακριβη οδο στο κεντρο της Θεσσαλονικης, κυκλοφορουσε με ακριβα αυτοκινητα και χαλουσε πολλα λεφτα στα μπουζουκια της εποχης.
Σημερα δεν ειναι τιποτα απο ολα αυτα, αλλα του εχει μεινει το κουσουρι του "και καλά" παρολο που δεν μπορει να το υποστηριξει. Μιλαει για τις γκομενες , για τα ακριβα ρολογια και παπουτσια,τα κινητα (ελεος), σνομπαρει μαγαζια,και νομιζει πως εντυπωσιαζει με ολα αυτα το "ακροατηριο" του.
Καταρχην "φιλε" μου δεν εισαι σοβαρος οταν αναφερεις ονομαστικα τις γκομενες που πηδηξες-οπως λες εσυ παντα- σε ατομα που τις γνωριζουν εστω και φατσικά. Εισαι τουλαχιστον καφρος, γιατι εισαι και παντρεμενος και η κορη σου καταλαβαινει πολλα περισσοτερα απο οσα νομιζεις.
Πόσο ρηχος και ανοητος μπορει να ειναι ενας ανθρωπος στα πενηντα του;
Καπως ετσι φανταζομαι και τον παλιο συμφοιτητη σε εικοσι χρονια.
Να πουλαει το στυλακι του σαν κατι το εντυπωσιακο ή αξιοζηλευτο.
Μαζευτειτε ρε παιδια...
ή πειτε τα εκει που σας παιρνει...
Να εισαι "και καλά(ς)" αλλα να ξερεις να τα λες σε ατομα που εκφραζονται με επιφωνηματα οπως το "ουάου!".

Εκκρεμοτητες ...ή αλλιώς ανοιχτοι λογαριασμοί...

Ολοι εχουμε ανοιχτους λογαριασμους με τη ζωη.Μικρες εκκρεμοτητες που δεν θα τακτοποιηθουν μαλλον ποτε. Ισως αν υπαρχουν επομενες ζωες ή αν υπηρξαν προηγουμενες κατι να γινει ή κατι να εγινε. Εδω παντως θα συνεχισουν να παραμενουν εκκρεμοτητες.
θες μεσα στη φιλια, μεσα στην οικογενεια ή μεσα στον ερωτα; Θες στην πραγματοποιηση καποιων ονειρων ή στοχων; Δεν προκειται να συμβουν ποτε, και κανενα συμπαν δε θα συνωμοτισει για να συμβουν.
θα αποτελουν παντα μια διαφανη αιωρηση πανω σου ή εναν κομπο στο λαιμο σου ή ενα σκοτεινο σημειο στο ονειρο σου...δηλαδη ενα μεγαλο "αχ!".
Δε μπορεις να τις διαγραψεις, δε μπορεις να τις διορθωσεις και σιγουρα δε μπορεις να κανεις πως δεν υπαρχουν...ή δεν υπηρξαν.
Για αυτες τις εκκρεμοτητες δεν υπαρχει παρελθον ή παρον ή μελλον...
Δεν υπαρχει τιποτα πιο περα απο οσα μπορεις να ορισεις, και που προφανως δεν ειναι αρκετα...
Ισως παλι καλυτερα που καποια πραγματα δεν τα τακτοποιει το συμπαν...
Ξερω κι εγώ;Ισως αν σταματουσαν να εκκρεμουν η ζωη να ηταν αλλιωτικα αχαρη...
Ισως να ειναι ωραια να ελπιζει κανεις πως ο ταχυδακτυλουργος θα ξυπνησει με κεφια καποια μερα και θα αποφασισει να κανει φασινα στον κοσμο, και να μπουν ολα στη θεση τους.
Για την ωρα παντως δε βλεπω φως!